حتی در زمان پهلوی، به دنبال این بود که رانندگی یاد بگیرد و فعالیت سیاسی انجام دهد. او با نبوغ ذاتی خود، آرام آرام به جرگه همراهان امام خمینی(ره) در پاریس پیوست. بعدها با اجازه امام(ره)، به لبنان رفت. مرضیه حدیدچی (طاهره دباغ ) با اجازه امام راحل به لبنان رفت تا در کنار خواهران و برادران فلسطینی مبارزه کند.
امام خمینی(ره) هم به او گفته بود: «هر کجا که می‌بینید برای اسلام مفید هستید و می‌توانید خدمت کنید؛ تکلیف است». در لبنان با امام موسی صدر و دکتر چمران آشنا می‌شود. اما این‌ها تنها بخشی از فعالیت‌های او بود. در دوران پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن نیز یک بار به عنوان نماینده امام خمینی (ره) برای ارسال پیام ایشان راهی کاخ کرملین می‌شود. پیش از سفر وصیتنامه خود را می‌نویسد تا مبادا هواپیمای ایرانی ربوده و یا منفجر شود. بعد هم خانم حدیدچی سال ها به عنوان فرمانده سپاه همدان و نماینده مجلس خدمت می‌کند.
ظهور مرضیه دباغ و رشد او، نشان‌دهنده حمایت رهبران انقلاب از حضور اجتماعی زنان در شرایط مهم و اعتقاد به توان اثرگذاری آنان است. اما رفته رفته به این مدل زنان اثرگذار اجازه حضور جدی داده نشد. برخی سخن از این به میان آوردند که بهتر است زنان در خانه بنشینند و فرزندان خود را تربیت کنند و زن انقلابی را از فعالیت پررنگ در عرصه اجتماعی باز داشتند.
این بار این رهبر انقلاب بود که پرچم الگوی سوم زن (زن نه شرقی و نه غربی ) را علم و اعلام کردند:
« زن در این الگو در عین اینکه عنصری «در حاشیه و دست دوم» نیست، «ابزار تمتع و سوء‌استفاده» دیگران و بهره‌برداری‌های غیرانسانی نیز نیست. در انقلاب اسلامی و در دفاع مقدس، زنانی ظهور کردند که می‌توانند تعریف زن و حضور او در ساحت رشد و تهذیب خویش و در ساحت حفظ خانه سالم و خانواده متعادل و در ساحت ولایت اجتماعی و جهاد امر به‌معروف و نهی از منکر و جهاد اجتماعی را جهانی کنند و بنبستهای بزرگ را درهم بشکنند».
رهبر معظم انقلاب یادآور شدند: «باید شخصیت‌هایی چون خانم دبّاغ به دختران جوان شناسانده شود که اگر او را بشناسند، بسیاری از مشکلات حل می‌شود». حضرت آیت الله خامنه‌ای فرمودند: «در تصویرسازی برای زنان در نظام اسلامی باید کار جدی اتفاق بیفتد. با این همه زنان برجسته‌ای که پس از انقلاب حضور دارند کار هنری باید پیرامون این زنان برجسته انقلابی صورت گیرد که نمونه آن مرحوم خانم دباغ است».
اما چرا در شرایط کنونی باوجود حمایتهای رهبران انقلاب، افرادی مانند مرضیه دباغ حضور جدی ندارند. قطعاً پاسخ این نیست که زنان توانمندی مانند وی حضور ندارند، بلکه موانع رشد و حضور اجتماعی این افراد در لایه‌های زیرین به صورت سلیقه‌ای به چشم میخورد. نکته دوم هم این است که زنان می‌بایست خود تلاش بیشتری برای حضور و اثربخشی در عرصه اجتماع در کنار دو ساحت فردی و خانوادگی داشته باشند. شاید زنان هنوز به‌درستی به این خودباوری نرسیده‌اند که در شرایط کنونی نیز نیاز به ظهور مرضیه دباغ‌ها با توجه به نیازهای جامعه به‌شدت احساس می‌شود.
نظر شما